Tag

Lefsekling

Heidi Brager, Skammestein, fødd 1987

Då eg gjekk i tredje klasse, fekk vi besøk i klassen av to damer som dreiv med baking. Dette syntest eg var så interessant, at eg byrja å vere med dei og bake etter skuletid. Etter ei stund trappa den eine av «bakstedeiene» ned, og eg fekk litt meir ansvar og fleire oppgåver. Noko seinare la den andre bort kjevlet for godt, og då tok eg over drifta. Eg bakar absolutt mest lefser, men bakar òg flatbrød, lomper, lefsekling og hardangerlefser. Vanlegvis steikjer eg om lag 50 lefser dei dagane eg bakar, men i den travlaste tida før jul, blir det ofte ti gonger så mange. Dagen før eg skal bake, vaskar, kokar og skreller eg potetane, før dei blir male og salta. Til vanleg lagar eg ein deig på ca 10 kg, og brukar då tre-fire timar på førebuingane, før alt er klart til dagen etter. Sjølve bakardagen byrjar eg gjerne klokka sju om morgonen, og er ferdig ved halv tre-tida på ettermiddagen. Alt blir baka for hand, og eg legg nok at noko av sjela mi i baksten. Noko av kunsten med å bake lefser, er at ein ikkje må bruke for mykje mjøl, slik at dei blir turre. Mange brukar berre kveitemjøl i deigen, men eg brukar rug i tillegg. Rugen tilfører fuktigheit, så lefsene blir saftigare og mjukare. Når det gjeld potet, fekk eg høyre at Kerrs Pink var det beste, men etter å ha prøvd meg fram litt, brukar eg no berre Asterix. Elles er eg utdanna barne- og ungdomsarbeidar, og jobbar ved barnehagen på Tingvang. Eg har hatt permisjon sidan jul, etter at eg og sambuaren min vart foreldre til ein nydeleg gut som heiter Vetle. Han går sjølvsagt føre alt anna, så det er mogleg eg kjem til å trappe ned bakinga noko frå hausten. Men eg kjem ikkje til å gje meg heilt, for bakinga vil eg halde fram med også i framtida. (Tekst og foto: Arne Martin Bøe)

Kari Hermundstad, Øvre Dalen, Øye, fødd 1946

For sju-åtte år sidan fann Ingeborg Wigdel og eg på at vi skulle starte opp att førjulsmarknaden i Øye. Det hadde vore førjulsmarknad ein gong før, men sidan arrangørane ikkje ville halde fram, spurde vi om det var greitt at vi tok over. Vi fekk med oss fleire gode hjelparar, og saman fekk vi i gang att marknaden. Førjulsmarknaden går føre seg på samfunnshuset i Øye, laurdag og sundag helga før advent, som i år blir den 25. og 26. november. Her blir det mogleg å sikre seg mange fine julegåver, for det er gode, handlaga produkt som blir selt; alt frå trearbeid til vovne og strikka produkt, mat- og bakevarer. Det er om lag 25 utstillarar som viser fram og sel varene sine, og publikum får høve til å stemme på den standen dei synest er best. Raudekrossen på Grindaheim sel kaffi og lappar, og den gode førjulsstemninga får du attpå. Til saman er det fleire hundre menneske innom marknaden kvart år, så dette er eit populært tilbod for så vel valdrisar som hyttefolk. Sjølv lagar eg lefsekling, som eg sel under marknaden. Dette er ein gamal tradisjonsbakst som opphavleg kjem frå Vestlandet, og det var svigermor mi, som kjem frå Hafslo i Sogn, som gav meg oppskrifta. Lefseklingen består av to leivar, der utanpåleiven blir pensla med eggeplommer, og inni er det smør, sukker og riven brunost. Ved sidan av at eg sel lefsekling under marknaden i Øye, reiser eg også til Lærdal på marknaden der to gonger i året. Eg har mange valdrisar og sogningar som kundar, og jamvel nokre frå Oslo og Molde. For lefseklingen har vorte veldig populær, og eg får mange bestillingar no før jul. (Tekst og foto: Arne Martin Bøe)

© 2024 Avisa Valdres

Utviklet av Ormstad MultimediaOpp ↑